Dit punt wordt zo benoemd omdat woorden zo gerangschikt moeten zijn of zo moeten worden uitgesproken door de leraar dat ze op de juiste manier onwetenheid in de geest van de lezer of luisteraar zullen wegnemen, zodat het onderwerp van de tekst, dat de vorm heeft van verfijnde betekenis (niet de fysieke gedrukte woorden zelf), kan opbloeien in de aspirant (adhikārī).

De volgende stap is het verband (sambhanda) tussen het (kennis)middel (sādhana in dit geval vedānta) prijsgegeven in de tekst, en het doel of effect (sādhya), namelijk vrijheid, vrijheid van lijden, vrijheid van verlangen etc. Dit tweede verband heet sādhana sādhya sambandhaḥ.

Samen vormen ze het vierde punt (sambhanda) van de anubandha catuṣṭayam, de viervoudige eisen waar een doeltreffende vedānta tekst aan zal en moet voldoen.