Namen, vormen, functies, ervaringen, gedachten, gevoelen vormen een duizelingwekkend gebeuren dat zich in ons afspeelt in de waaktoestand (jāgrat) , als de geest zijn zintuigelijke pijlen uit heeft staan.

De realiteit van de wereld is een geleende, afhankelijke, veranderende, vergankelijke mithyā-realiteit. Het is nooit geboren en toch bestaat het, in de zin van het staat uit en in mij, bewustzijn als bewustzijn.

Jagat is een product van bewustzijn geassocieerd met māyā en is, omdat het schijnbaar is, materieel, inert (jaḍa). Materie noemen we dood of inert, omdat het op zichzelf helemaal niets is. Het kan niet gescheiden worden van bewustzijn, omdat het bewustzijn is. Alles is dus eigenlijk het licht van bewustzijn, ook al lijkt het zintuigelijk niet zo. De zintuigen spelen een grote rol in het verkeerd interpreteren van de wereld. De hele wetenschap is daarop gebaseerd etc.

Het goede nieuws is: Ik hoef mij niet afhankelijk te maken van iets (de wereld), waarvan ik weet dat het vervliegt en op zichzelf geen houdbare status heeft, en waar geen duurzaam geluk te behalen valt. Het duurzame geluk ben ik zelf.

Anekdote: jagannath betekent in Sanskriet, heerser (nātha) van de wereld (jagat), en wordt vereerd in de vorm van enorme karren. Toegewijden lieten zich verpletteren onder de enorme wielen, wat een ultieme daad van overgave was. Het Engelse juggernaut is daarvan afgeleid. Wat zoiets betekent als meedogenloos, vernietigend, overweldigend en onvermijdelijk. Dit drukt uit dat de wereld onvermijdelijk dat is wat opkomt en neergaat. Ik kan niet werkelijk op de wereld bouwen, ook al lijkt het fysiek zo.